In strijd met mijn gewicht

Dagelijks ga ik de strijd aan tegen Anorexia. Mijn hele leven staat op zn kop door deze eetstoornis. Elke week hou ik jullie op de hoogte over de ups en downs en natuurlijk het allerbelangrijkste om in de gaten te houden: mijn gewicht 

Deze week was voor mij een gemengde week met persoonlijke omstandigheden waarover ik liever niet vertel, maar ook leuke dingen. Zaterdag gaf ik samen met een vriendin een feest. We zijn echt overladen met snoepgoed! Leuk zou je denken, nou voor mij is het een heel dubbel gevoel. Er zit behoorlijk wat chocola tussen wat ik niet mag hebben van de dokter (al sinds ik klein was niet want dat is niet goed voor mijn darmen). Ik vind chocola wel lekker, maar ik word er de laatste tijdal gauw misselijk van... En dat andere snoep? Heerlijk en ik kan het soms niet weerstaan om te gaan snoepen.


Gisteren ben ik naar Strandheem (een recreatiepark) geweest en als lunch had ik patat en een blikje cola. Op een gegeven moment dacht ik echt: Floor waar ben je in hemelsnaam mee bezig? Dat zijn hartstikke veel calorieën! Daarna voelde ik me dus ook misselijk door mijn actie. 's avonds moest ik weer naar streetdance en je zou verwachten dat je trek krijgt van sporten, maar ik ben dan juist totaal lusteloos... Toevallig was er nog een klein beetje rijst van zondag over en heb ik dat opgegeten. Ik had gisteren echt geen brood door me strot kunnen krijgen! De rijst op eten ging wel moeizaam, maar heb het toch leeg gegeten. Het scheen namelijk vrij weinig te zijn dus ik moest wel.

Vandaag ga ik mijn ontbijt weer faken en mijn dosis laxerende medicijnen weer verhogen, gisteren heb ik namelijk minder dan de normale dosis gehad, omdat ik gisteravond misselijk was van mijn drinken. Ik hoop dus dat ik weer afval, want vandaag was het natuurlijk weer tijd voor de weegschaal. Ik had het wel een beetje aan zien komen vanwege al dat snoep, maar toch: Ik ben nu 44.2KG Dat betekent dus dat ik bijna een kilo ben aangekomen in een week, terwijl ik juist wil afvallen. Leuk is dat zeg NOT! Ach we zien wel wat er volgende week uit komt.

OJA voor ik het vergeet, ik ga dus in therapie. Ik moet nog wat formuliertjes invullen en die shizzle en dan krijg ik bericht voor een intake gesprek. Daarna zit ik waarschijnlijk dus een half jaar tot een jaar in therapie, zodat Floortje van de anorexia afkomt. Mijn hoofd staat er nu echt niet naar, maar ik weet dat ik moet. En de reden dat ik naar de dokter ben gegaan, is dat ik de angst in de ogen van Michiel en beste vriendin zag. Michiel heeft me weten wakker te schudden en ervoor gezorgd dat ik naar de dokter ben gegaan. Met de steun van Michiel en mijn beste vriendin, weet ik dat het goed kan komen. Ik weet dat zij me in ieder geval niet laten vallen, want in periodes als deze, leer je je echte vrienden kennen!